Bij seksuele intimidatie gaat het om opmerkingen, gebaren en handelingen die seksueel getint zijn en die je als ongewenst kan ervaren. Het kan gaan om verbaal en non-verbaal gedrag en om fysiek contact. Het is goed mogelijk dat de dader zich er niet bewust van is, dat hij zich schuldig maakt aan seksuele intimidatie. Een opmerking kan misschien bedoeld zijn als grapje. Dat maakt het niet minder serieus dan ‘bewust’ ongewenste seksuele intimidatie.

Seksuele intimidatie kan zowel opzettelijk als onopzettelijk gedaan worden. Er hoeft voor jou geen verschil te zijn. De werkgever dient voor elke werknemer een veilige en gezonde werkplek te garanderen, sociale veiligheid is daar een deel van. Het start met een Risico-inventarisatie & evaluatie (RI & E) waarin wordt opgenomen hoe de huidige situatie is en of op alle onderdelen (voldoende) invulling is gegeven. Daar waar aanvulling of aanpassing gewenst is wordt een plan van aanpak opgesteld. De werkgever is dus verantwoordelijk voor het voorkomen van ongewenst gedrag. Technisch gezien valt het onderwerp onder de arbowet maar vanwege de aard biedt het Burgerlijk Wetboek mogelijkheden om een zaak bij de rechter neer te leggen.

In het Burgerlijk Wetboek is een algemeen verbod op seksuele intimidatie opgenomen. Daaronder wordt verstaan “enige vorm van verbaal, non-verbaal of fysiek gedrag met een seksuele connotatie dat als doel of gevolg heeft dat de waardigheid van de persoon wordt aangetast, in het bijzonder wanneer een bedreigende, vijandige, beledigende, vernederende of kwetsende situatie wordt gecreëerd”. Op grond daarvan is het voor een slachtoffer mogelijk om, via de rechter, een schadevergoeding te eisen van de dader of om andere maatregelen af te dwingen bij de werkgever.